Passo di Gavia

HIJ IS BEKLOMMEN. VERSLAG VOLGT SNEL, HIERBOVEN VAST DE FOTO'S!

Nu de Stelvio op het programma staat, kunnen we natuurlijk ook niet om de Gavia heen, die slechts op de spreekwoordelijke steenworp afstand ligt. Aangezien we in Bormio verblijven, ligt de beklimming vanuit Bormio voor de hand, maar misschien gaan we toch voor de zuidelijke beklimming die korter, steiler en mooier schijnt te zijn.

Als we de benen weer hebben na de beklimming van de Stelvio dan gaan we voor nog een top-uitdaging: Bormio - Mazzo del Valtellina - Mortirolo - Ponte di Legno - Gavia - Bormio.

Historisch besef
De Gavia werd legendarisch in de Giro van 1988. Hevige sneeuwval en ijzige kou maakten van de beklimming van de Gavia een ware veldslag. Johan van der Velde kwam in zijn paarse puntentrui (jawel: korte mouwen) als eerste op de top. De finishlijn lag in Bormio, dus alleen de afdaling restte nog. Van der Velde werd bevangen door de kou en moest de afdaling staken om op te warmen. Uiteindelijk komt hij ruim driekwartier later dan de ritwinnaar Erik Breukink over de streep. Eén derde van het peloton legde de afdaling in busjes en volgwagens af. De jury zag het door de vingers.
Bart Jungmann schreef een mooi stuk over deze historische wielerdag. De spaarzame beelden van de rit zijn gelukkig bewaard gebleven, met verslag van Mart Smeets. Ook dit interview met Erik Breukink is de moeite waard. Twintig jaar na dato haalt hij herinneringen op. Opvallend in dat interview is ook de angst van Bauke Mollema voor de Mortirolo.